پاسخ مشاور

با سلام خوشحالیم  شما مخاطب ما هستید امیدواریم راهنمای خوبی در رابطه با این موضوع برای شما باشیم. قبل از اینکه به بررسی راهکارهای عمومی مقابله با کم رویی کودک بپردازیم، از شما می خواهم با دقت بررسی کنید. از چه زمانی چنین رفتاری در کودک شما شکل گرفت و چه اتفاقی در این مدت افتاده است که کودک شما کم رو شده است. با دقت و زیر بینی فرایند شکل گیری کم رویی در کودک خود را برای بنده مو به مو توضیح دهید تا پاسخ مناسب برای شما ارسال شود. در زیر به بررسی کم رویی در کودک می پردازیم:

 همانطور که می دانید همه والدین دوست دارند فرزندانشان را  در زمینه های مختلف به رشد برسانند  و در آینده رفتارفرزندان برای والدین رضایت بخش باشد، بطور اجمال باید بیان داریم که بدین منظور لازم است شناخت و قدرت ذهن و توانایی های متناسب با سن فرزند خود را بشناسیم و متناسب با آنها رفتار کنیم.

تعــــریف کمــــرویی

کمرویی، صفتی است که فرد به خاطر ترسویی،احتیاط کاری و عدم اطمینانش، از نزدیک شدن به دیگران خودداری می کند .فرد کمرو هشیارانه از مواجهه با افراد یا چیزهای مشخص یا انجام کاری همراه آنان بیزار است. در گفتار یا کردار خود ملاحظه کار است،از ابراز وجود بیزار است و به طور محسوسی ترسوست.

علل کمـــــــــرویی

کمرویی علل مختلفی دارد، بعضی از آنها از این قرارند:

• وجود فــــرد کمرو در خانواده مثل پدر،یا مادر کمـــرو  و الگوگیری کودک از او

• تحقیــــر کـــودک در خانه و مدرسه

• برچسب کمـــرویی بر کـــودک زدن و تلقین کمــــرویی به او

• مقایسه کـــودک با دیگــــران

• توقــــع بیش از حد از کـــودک داشتن

• تجارب منفــــی کـــودک در موقعیتهای مختلف

• نقل مکان هـــای مکــــرر خانواده

• آرمان گــــرایی والدین و یا جامعـــــــه

اکنون که تا حدی با عوامل کم رویی آشنا شدیم به بررسی راههــــای درمان کمــــرویی در کــــودکان می پردازیم اما قبل از آن ذکر چند نکته ضرری است:

نکته اول: آنچه بصورت کلی در مورد رفتار کودکان می توان گفت اینست که رفتارهای کودکان واکنش به محیط خودشان می باشد.حال در این محیط 1. والدین2. نحوه رفتار والدین با یکدیگر3. رفتار والدین با کودک 4. دیگران 5. نحوه برخورد آنها با کودک6. نحوه تامین نیازهای جسمی و روانی و ... اهمیت زیادی دارد.

نکته دوم: باید توجه نمود بیشتر پیام هایی که کودکان از والدین خود دریافت می کنند از طریق ارتباط غیر کلامی است . آنان از طریق الگو برداری از والدین خود چگونگی برقراری ارتباط و تعامل با دیگران از جمله نحوه دستور دادن ، درخواست کردن، سایر رفتارها را می آموزند .روان شناسان کودک بر این باورند که برای تغییر رفتار کودک باید رفتار والدین کودک تغییر کند، پس باید رفتارهای خود و همسرتان را بررسی کنید و ببینید که چه رفتارهایی در شما وجود دارد که کم رویی کودکتان را تقویت می کند.

نکته سوم: همانطور که انتظار ندارید دخترتان یک شبه نقاش شود، انتظار نداشته باشید که یک شبه دختر شما کم رویی خود را کنار گذارد.

نکته چهارم:با دقت بررسی کنید کودک شما چه مدت است که با کم رویی در گیر می باشد، چنانچه از زمان به دنیا آمدن فرزند جدید کم رو شده است باید علت کم رویی را  نحوه ارتباط خود با کودکتان بررسی کنید و لازم است ارتباط عاطفی خود را با او بیشتر کنید.

نکته پنجم: زمانی که با والدین درباره نحوه و تکنیک های تربیت کودک و مواردی که آنان در تربیت کودک باید رعایت کنند سخن می گویم، تمام آنان اذعان می دارند که تربیت کودک امر بسیار پیچیده است و حتی از مهندسی سد و آسمان خراش ها هم سخت تر است، پس به یاد داشته باشید که فرزند پروری دارای ظرایف زیادی است و نیاز به انرژی، مطالعه و صبر زیادی می باشد.

 چند راهکار عملی:

1.عوامل کم رویی کودک خود را بشناسید و سعی کنید آن رابه حداقل برسانید.

2. سعی کنید انجام کارهایی را از کـــودک درخواست نمایید که می دانید ازعهده آنها برمی آید. با این کار اعتماد به نفس او را افزایش می دهید و خود به خود زمینه کم رویی را در او کاهش می دهید.

3. اگر ترس و نگرانی شمادر مورد فرزندتان زیاد از حد باشد، ناخودآگاه این ترس را به کودکتان نیز منتقل می کنید. اگر این روش را ادامه دهید، امکان عمل و ابتکار را از او می گیرید. سعی کنید همه چیز را از قبل برای آماده نسازید، بلکه به او کمک کنید تا بتواند در برابر موقعیت هایی که احتمال خطر در آن می رود عکس العمل مناسبی نشان دهد.

4. عــرصه بـــرخوردهای کـــودک را با محیط خارج گستــــرش دهید. شـــرایطی به وجود آورید که کودکان در محیط اجتماعی قرار بگیرد و نحوه تعامل با دیگران را یاد بگیرد. محیط اجتماعی باید برای کودک جذاب باشد و بتواند به کودک کمک کند تا به صورت فعالانه در محیط اجتماعی شرکت کند.

5. کـــودک را وابستـــه به خود نکنیــــد.فرزندخود را صرفا به این دلیل که بهتر می توانید آنان را تحت کنترل یا سازماندهی در آورید، تشویق به وابستگی نکنید. به او یاد دهید که خودش باید مستقلانه در برابر محیط رفتار کند.

6.بازی های دسته جمعی نقش مهمی در کاهش کم رویی کودک دارد. به او کمک کنید تا با هم سن های خودش به صورت دسته جمعی بازی کند.

7. با او بازی کنید. سعی کنید در هنگام بازی محیط اجتماعی را برای او باز سازی کنید و از او بخواهید که در آن محیط نقش بازی کند. به عنوان مثال محیط یک مغازه(ویا هر جایی که او در آن دچار کم رویی می شود) را باز سازی کنید و از او بخواهید که نقش کودکی که قصد خرید از مغازه دارد را بازی کند.

8. با تشکیل جلسات هفتگی یا روزانه در خانه فرصت اظهارنظر در مورد مسایل مختلف را برای کودک فراهم کنید.

9. بهتر است رفت و آمد های خانوادگی و دوستانه را بیشتر کنید.

10. با ثبت نام فرزندتان در باشگاه های ورزشی یا کلاس های هنری، روحیه فعالیت های گروهی را در او تقویت کنید.

11. یکی از علل کم رویی ضعف اعتماد به نفس است، پس تا می توانید اعتماد به نفس فرزندتان را تقویت کنید،تمام رفتارهای مثبت وی را تشویق کنید و از تشویق کردن رفتارهای منفی خودداری کنید و او را در صورت لزوم متوجه اشتباهاتش بکنید.(در مکاتبات بعدی می توانیم درباره اعتماد به نفس کودک بیشتر با هم صحبت کنیم)

12. مسوولیت هایی را به کودک دهید تا او را با جامعه پیرامونش مرتبط کند، مثل خرید مایحتاج خانه یا خرید های دیگر.

به یاد داشته باشید کم رویی  کودک شما زمانی برطرف می شود که نکات بالا را با دقت موبه مو انجام دهید. به دلیل طولانی شدن پاسخ از شما اجازه می خواهم که موضوع عصبانیت فرزندتان را در مکاتبات بعدی بررسی کنیم.